• سایه روشن
• پوشش نورگیر, نورگیر حبابی
• 1

تاریخچه نورگیر

نور برای انسان نخستین، وسیله ای جهت محاسبه زمان محسوب می شد. از این رو از اهمیت خاصی برخوردار بود. نور، از دوران ماقبل تاریخ به عنوان شی ای پرستیدنی و مقدس مورد توجه بشر قرار گرفت. در ادیان مختلف، نور سمبل و نماد اعتقادات قلبی انسانی ست. این عنصر اولین شرط ادراک بینایی می باشد، نور یکی از مهم‌ترین ابزار معماری به شمار می‌رود. شواهد نشان می دهد که سابقه ی استفاده از نورگیرها، به تمدن باستان و اولیه ی مصر و روم می‌رسد و در معماری ایرانی نیز تاریخچه استفاده از نورگیر دارای سابقه زیادی می باشد.

در زمان‌های گذشته نورگیرها بیشتر به عنوان پنجره‌های سقفی برای انتقال نور و تهویه ی هوا مورد استفاده قرار می‌گرفتند و همه یا بخشی از سقف ساختمان مورد نظر را در بر می‌گرفتند. البته تنظیم زاویه نورگیرهای شیشه‌ای و استفاده از نور طبیعی خورشید، نیاز به علم بالایی نسبت به آن زمان داشت. اما حالا با پیشرفت علم تمام بشریت، دیگر نیازی به علم و دردسر زیادی نیست و افراد می‌توانند به سادگی نسبت به نصب نورگیر سقفی یا نورگیر حبابی اقدام کنند.

جایگاه نور در معماری مدرن

در معماری مدرن، تنها نگرش انسان به نور و عناصر طبیعی تغییر یافته است. انسان امروزی به آسمان و اجرام آسمانی به چشم اصلی مقدس و ماورا طبیعت نمی نگرد. از نظر او نور، عنصری کاربردی است. نور در معماری سنتی موجب تمرکز و در معماری مدرن موجب تفرق است. در معماری مدرن، نورطبیعی، بدون هیچ گونه تشریفات و مانعی از شیشه های ساده و بی رنگ عبور می کند و به داخل بنا روشنایی و گرما می بخشد. حتی گاها در معماری مدرن، انسان به نوعی افراط گری می رسد، محدودیت سازه ای پنجره ها حذف شده و دنیایی بی نهایت شفاف پدید می آید. حتی نور، به عنوان گزینه ای هیجان آفرین در معماری مدرن مورد استفاده قرار می گیرد. در معماری مدرن، نور طبیعی به صورت مستقیم و با اختصاص سطح زیادی از دیوار به بازشوهای شیشه ای، به درون بنا دعوت می شود.

مناسب ترین نورپردازی محیط باید به گونه ای باشد که صفحات مختلف، روشنایی مورد نیاز محیط را در شرایط متفاوت تامین کنند. نورپردازی امکان تفکیک فضا را فراهم می آورد. با استفاده از متمرکز کردن نور بر محیطی خاص در ساختمان به مفهوم متفاوتی دست خواهیم یافت. تاریخچه استفاده از نورگیر در ایران باستان و صدها سال قبل، در ساخت سازه و ساختمان‌ها، استفاده از شیشه‌های رنگی و با شکل و شمایل مختلف بسیار رایج بوده است. چرا که باعث نورپردازی بسیار زیبا با رنگ‌های متفاوت شده و برای معماری ایران بسیار ارزشمند تلقی می‌شد. در سال‌های متمادی، با پیشرفت علم و صنایع ایران، نورگیرهایی با تکنولوژی بسیار پیشرفته‌تر در معماری مدرن جای باز کردند.

مزایای استفاده از نورگیر در معماری

استفاده از نورگیر در معماری مزایای زیادی دارد که برخی از آن‌ها را برای شما شرح خواهیم داد:

افزایش نور

نورگیرها از چندین لایه با قدرت انعکاس بالا ساخته می‌شوند. این اتفاق باعث می‌شود با تابیدن نور خورشید به آن، و انعکاس چندباره نور، بازتاب آن به شکل تقویت شده و با شدت بیشتر به داخل محیط بیفتد. البته لازم به ذکر است این نور به صورت مستقیم تابیده نشده و عاری از هرگونه ضرر می‌باشد، زیرا وظیفه اصلی نورگیرها پخش نور و جلوگیری از تابش مستقیم آن می‌باشد.

زیبایی

نورگیرها به فضای محیط ارزش و زیبایی خاصی می‌بخشند. آن‌ها با گرفتن نور طبیعی خورشید و با انعکاس آن به صورت تقویت شده به داخل محیط، باعث درخشندگی فضا می‌شوند و به زیبایی آن می‌افزاید.

همچنین می‌توان با انتخاب نوع خاصی از نورگیرهای شیشه‌ای، بازتاب نور خورشید را با رنگ‌های دیگر به فضای داخلی داد.

کاهش هزینه

بزرگ‌ترین مزیت نورگیرها، صرفه‌جویی و کاهش هزینه برق محیط است. زیرا نورگیرها عمده نیازهای محیط را با نور طبیعی خورشید رفع می‌کنند و مواقع صبح و ظهر، دیگر نیاز به روشن کردن چراغ یا سیستم گرمایشی نیست. طبق آمار نصب نورگیر می‌تواند هزینه‌ها را در محیط بیش از ۱۰% کاهش دهد.

نصب نورگیر مناسب چه مکان هایی می باشد؟

مکان‌هایی که به دلیل موقعیت جغرافیایی یا به دلایل دیگر، از نور طبیعی خورشید بهره‌ای ندارند. با نصف نورگیر به این مکان، ضمن ایجاد جلوه‌های زیبا و فضایی ارزشمند از لحاظ معماری، مشکل کم نوری آن حل می‌شود و افراد حاضر بهره کافی را از نور خورشید می‌‌برند. یکی از ویژگی‌هایی که محل و مکان مورد نظر برای نصب نورگیر سقفی داشته باشد، عدم وجود هرگونه ستون در آن جا است.